بررسی خطر زمین لغزش در ساحل جنوبی دریای خزر، نوشهر-رامسر

هدف از انجام این تحقیق بررسی خطر زمین لغزش در ساحل دریای خزر حد فاصل نوشهر تا رامسر می باشد. تراکم زیاد جمعیت و کمبود مناطق هموار و همچنین افزایش ساخت و ساز و فعالیت های عمرانی و کشاورزی بر روی دامنه ها لزوم انجام این گونه بررسی ها را در منطقه مورد مطالعه آشکار می سازد. بر اساس بررسی های صحرایی نقشه پراکنش زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه تعیین گردید. بر اساس این بررسی ها، این منطقه از لحاظ وقوع زمین لغزش دارای پتانسیل بالایی می باشد و در سراسر منطقه می توان انواع مختلف حرکات دامنه ای را مشاهده نمود. جهت تحلیل خطر زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه عوامل شیب، زمین شناسی، گسل، آبراهه، جهت شیب، ارتفاع، کاربری اراضی، راه های دسترسی و مقاومت برشی به عنوان عوامل موثر در وقوع زمین لغزش در نظر گرفته شده و سپس با استفاده از نرم افزار arcgis رقومی گشته و به صورت لایه های اطلاعاتی ذخیره شده اند. به منظور تهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه 3 روش تحلیل سلسله مراتبی، تعیین ضریب اطمینان استاتیکی با استفاده از آنالیز شیب نامحدود و مدل رگرسیون لجستیک مورد استفاده قرار گرفته است. نقشه های تهیه شده در 5 رده خطر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد طبقه بندی شده اند. ارزیابی نقشه های پهنه بندی، بر اساس تراکم زمین لغزش نشان می دهد که نقشه های تهیه شده از اعتبار قابل قبولی برخوردار هستند. همچنین به دلیل اینکه در نقشه پهنه بندی حاصل از روش تعیین ضریب اطمینان استاتیکی، تراکم زمین لغزش در رده خطر زیاد بیش تر از 2 نقشه دیگر می-باشد، این نقشه دقت بیش تری در منطقه مورد مطالعه دارد. بررسی نتایج نشان می دهد که عوامل شیب، زمین شناسی، راه های دسترسی و مقاومت برشی از جمله مهم ترین عوامل موثر در وقوع زمین لغزش هستند. ضمن اینکه سازند شمشک مستعدترین واحد زمین شناسی از نظر وقوع زمین لغزش می باشد. مقایسه نقشه های پهنه بندی نیز نشان می دهد که نقشه های حاصل از روش تحلیل سلسله مراتبی و روش تعیین ضریب اطمینان استاتیکی دارای شباهت بیشتری می باشند. نقشه های پهنه بندی تهیه شده می توانند در فرآیند توسعه پروژه های مهندسی و فعالیت های عمرانی در منطقه مورد مطالعه مفید واقع گردند.